78 dagen, 33 strandjes, 2 eilanden en een verhuizing verder

78 dagen, 33 strandjes, 2 eilanden en een verhuizing verder

Hoi Hoi iedereen,

Vorige week liet een vriendinnetje hier haar blogs even zien en toen dacht ik bij mijzelf: ‘Ik moet het echt weer bijwerken!’ Bij deze 

Wauw, ik moet zo diep terug graven met de afgelopen maand. Er heerst hier iets op het eiland, na elk weekend weet je gewoon niet meer wat je gedaan hebt, kun je nagaan wat een maand doet.

Stage ten eerste was drukker dan ever. Van afspraak naar afspraak en telefoontje naar telefoontje. Ik heb vorige maand eindelijk mijn werktelefoon gekregen en dit scheelt veel moeite. Hiermee kan ik betere contacten onderhouden en het is fijn om te weten dat ik kan bellen bij een spoedgeval. De spoedgevallen zijn ook al veelvoudig voorbij gekomen. Er worden veel kinderen uit huis geplaatst, en dit brengt vee geregel met zich mee. Dit eiland heeft veel te weinig Facility ’s voor de problematiek bij kinderen onder 18. Het is lastig om kinderen ergens te plaatsen als er geen ruimte is, geen passende hulpverlening of geen geld voor andere oplossingen. Dat maakt dit werk tevens erg uitdagend, want om 17:00 wil iedereen graag naar huis en tijdsdruk zorgt wel voor creatieve oplossingen! Mijn collega’s zijn nog steeds super aardig. ‘God praise the lord’ :) Blijft grappig om te zeggen hehe.

Waar ik nog steeds aan moet wennen in deze cultuur is de vrijgevigheid hier. Ik kan echt moeilijk eten of andere dingen aannemen (en geloof me, ik houd zo van eten). Haha ik ga gelukkig het meeste om met Nederlandse stagiaires en met hen wordt elke cent verrekend, ik zal mijn Nederlandse mentaliteit dus niet snel kwijtrijken ben ik bang.  Of toch wel?.... mijn stagebegeleider moest gister heel hard om mij lachen en zei ‘foei Mirte, je mentaliteit is veranderd’. We wilde snel iets halen in de winkel en er waren veel parkeerplekken bezet. Maar in de verte zag ik een parkeerplek echt 5 meter van de winkel af, ook waren er plekken vrij aan ons rechter hand. Toen zei ik: ‘Oooh we kunnen de auto gewoon naast de winkel zetten, dat scheelt weer lopen’. Haha, ja ik ben misschien een beetje lui (?!) geworden, oepss… Het is ook echt te warm overdag, het weer wordt steeds warmer, pfff hoe functioneren mensen daarin. Het liefst zou ik lekker een dutje doen.. of ja gewoon op het strand liggen en wat zwemmen...

Dat is ook wat ik de meeste weekenden doe: Ik ben op 33 stranden van de 47 geweest! Ik wil ze allemaal gezien hebben voordat ik hier weg ga.. Ik ben lekker bruin .. (of zwart?) Geworden zoals jullie op foto’s wel kunnen zien. En om het nog mooier te maken worden deze week mijn haren lekker Antilliaans ingevlochten!

Mijn Pasen was helaas niet zo spectaculair, ik at scrumbled eggs met droog brood, een kopje muntthee en netflix. Ik heb weliswaar twee kilo aan chocolade gekregen van Natanja & Thijs, Jurco & Angelique, maar dat is bijna op en ik moet er zuinig mee doen, want chocolade is duurder hier haha. Gek is dat altijd met chocolade, het ene moment ligt het in je koelkast en dan ineens een week later is alles weg?! Mysterieus hoor.

Ondertussen heb ik de rust voor afgelopen week en met dus  pasen even uitgepakt. Ik ben lekker verhuisd naar een super leuk appartementje in het zelfde gebied als waar ik woonde. Ik heb een hele leuke huisgenoot die hier social worker is op het eiland. Het huis is schoon, netjes, goedkoper en best ruim! Ik heb dus de tijd genomen om lekker te acclimatiseren in mijn nieuwe stekkie. Ik heb veel geslapen en ben thuis geweest met wat vrije dagen. Ook was het weer wat minder dus lekker filmpjes gekeken en gelezen.

Gelukkig is eten en slapen niet het enige dat ik doe. In plaats van mijn drie keer in de week 8-10 km hardloop en sportschool activiteiten, zit ik nu in het Sint Maarten vrouwen voetbal team bij FC Soualiga! Nog steeds geen flauw idee hoe je het uitspreekt though, maar fun right?! Leuk team.

Om de rust van Pasen in stand te houden ben ik afgelopen weekend op een privé katamaran naar St. Barths gezeild (jaja ik op een zeilboot). Ben er niet van afgevallen dit keer. Mijn broer werd uitgenodigd op deze katamaran door de eigenaar van zijn hostel en ik mocht ook mee! We hebben leuke mensen ontmoet en daarom zijn we een heel weekend gebleven en hebben we kunnen genieten van de schildpadden en roggen tijdens het snorkelen, de ochtendkoffie op de turquoise oceaan en ’s avonds de gezellige Cubaanse salsa muziek of het geluid van onze ukulele’s en een rood wijntje. En het beste was nog dat er geen wifi was! De tijd ging zowaar zo langzaam dat ik mij alles kan herinneren wat we gedaan hebben.

Natuurlijk had ik de luxe dat Natanja hier ook nog twee weken is geweest. Het was geweldig om haar alles te laten zien hier op het eiland. Het is fijn om deze mooie ervaring met iemand van thuis te kunnen delen. We hebben veel strandjes gehad, zijn veel wezen hiken, lekker wezen uiteten, salsa avond in grand case op donderdag met live band uiteraard niet gemist en we zijn naar Saba geweest. Dit is eiland is werkelijk prachtig. Het was er zo schoon en de sfeer die er hing was rustig en peacefull. We hebben hier de slapende vulkaan mountain scenery beklommen, de hoogste berg van NL. Het weer was heerlijk, de gekke Amerikanen onderweg heel aardig en het uitzicht super! Natan, was zo leuk dat je hier was!

Sinds deze week heb ik de rust weer in de koffer gestopt, want er staan weer veel leuke dingen op de planning (suprise)!  Zo komt mijn familie langs, staat jouvert morning, het Carnaval evenement op de planning en ga ik een weekje met mijn broer naar Dominica om heerlijk te hiken in de jungle waar niks meer is dan houten hutjes, oerwoud en watervallen!

Op naar nieuwe uitdagingen op stage, nieuwe avonturen op Caribisch gebied en het leren kennen van nieuwe fantastische mensen. Salut.

Veel kusjes,

Van Mirte